अवतीभवती

सध्या बर्‍याच पक्ष्यांचा विणीचा हंगाम सुरु आहे. आमच्या field station च्या अंगणातही कितीतरी संसार फुलले, आणि अजूनही फुलताहेत. त्यापैकी मुख्य उल्लेख करायचा म्हणजे 'purple sunbird'. चिमणीच्या निम्म्या आकाराएव्हढा हा छोटुकला पक्षी. अगदी टीचभर म्हणावा असा. पण अतिशय सुंदर, देखणा. एका जोडीने बागेतल्या एका तारेचा आधार घेउन घरटं बांधलय. अगदी वेगळंच, घरट्याला वरुन टोपी असल्यासारखं. वरुन अगदी ओबडधोबड दिसत असल तरी आतून मात्र अगदी मऊमऊ कापूस आहे. 

परवा झालं काय, आम्हाला अचानकच एक डोकं त्या घरट्याच्या तोंडातून डोकावताना दिसलं. अगदी टुकूटुकू बघणारे दोन डोळे आम्हाला निरखत होते. अगदी छोटुले ते भिरभिरे डोळे पाहून आम्ही उड्याच मारल्या. इतका आनंद झाला होता आम्हाला. पण गंमत अशी की, आमच्या हालचाली टिपून ते पाखरू अचानक उडुन गेलं. आणि उडून गेल्यानंतर समजलं की आम्ही ज्याला पिल्लू समजत होतो, ती प्रत्यक्ष sunbird ची मादी होती आणि ती त्या घरट्यात अंडं ऊबवायला बसली होती. एक प्रकारे आमचा पोपटच झाला. तेव्हा फक्त डोक्याचा थोडासाच भाग दिसत असल्यामुळे असं झालं. खरच पूर्ण वाढ झालेला पक्षी इतका छोटा तर पिल्लू तर किती छोटं असेल? लवकरच कळेल !!

आणखी एका बुलबुलच्या जोडीनेही आपला संसार थाटला आहे. घरटं बांधायला अशी मोक्याची जागा शोधून काढली आहे, की कौतुकाची थाप मारावीशी वाटली त्याच्या पाठीवर! खरच, बाहेरुन बघितल तर कळणारच नाही अशा ठिकाणी Croton  नावाच्या (हे माझं ज्ञान नव्हे, आमच्या इथल्या botanists च्या कृपेने हे नाव इथे लिहिलय. चुकलं असल्यास कं. ज. ना.!) झुडूपाच्या अगदी आतल्या बाजूला नाजूकशा फांद्यांच्या आधाराने बांधलय. अगदी साधंसच आहे. पण perfection म्हणजे काय हे शिकण्यासाठी त्यांच्याकडे class लावावा इतकं सुबक आहे. सध्या तरी तीन अंडी आहेत. 

तर आम्ही उत्सुकतेनं वाट बघतोय सगळ्या पिल्लांची...

P.S. १)  कं. ज. ना.:  कंपनी जबाबदार नाही!

२) अजुनही कळलं नाही?? मग व. पुं. चं infection  नावाचं कथाकथन ऐका. नक्की कळेल!

३) हे कथाकथन internet  वर मिळाल्यास मला नक्की कळवा. न मिळाल्यास कं. ज. ना!

Learning a new language is always a different experience. And it adds to the flavor if the language has its own entirely new script. If it is so, then learning could give you moments of joy as well as sometimes it could creat a situation where you just keep scratching your head!!


Past few days I have started learning Kannada. Frankly speaking, it was an accident. One of our nice friends had written some instructions for his trackers in Kannada. I found it interesting.. the way he had written them.. the handwriting ..
So I wrote a marathi phrase below that stuff which meant ' Good handwriting is precious'. and that friend immediately wrote translation of that marathi phase in 2 different languages: Kannada, tamil.
I asked him whether he could teach me writing kannada. He agreed and our evening Kannada classes started.


He wanted to learn Malyalam too. So we started together.
Starting was to write each and every letter into the corresponding script. So we took the devanagari script (thankfully we both understand that script!!) and came up with the set of letters in 3 languages.

He has picked up malyalam very fast.. I am still struggling with the initial a aa i...
 I have tried writing several names in kannada: my colleagues, friends, different places etc etc. and I enjoyed that a lot. But still I can't remember much at a time. I tend to forget immediately... so whenever I want to write something, I have to go back and refer to the original letters..

I hope this will improve some day.

Today, we tried writing the marathi phase which happened to be the driving force for me towards learning this language. A funny thing is, instead of writing that in the translated version, we wrote it in the original form, but the script is different. It goes like....

First line is in Malyalam written by my friend, and the second one is in Kannada, written by me.
It is:
'सुंदर अक्षर हाच खरा दागिना'.

The worse thing is even though the sentence talk about the good handwriting, my handwriting is not at all 'sundar' in kannada.. I find it very much childish.. as if it is written by some school going kid...


I wish I could improve it..If at all I don't give up learning...

अंधार

या टोकापासून त्या टोकापर्यंत पसरलेला
फक्त अंधार
इतका गडद, की दुसरं टोकही दिसत नाही

चराचराला स्वतःत विरघळवून टाकणारा
चराचराशी एकरूप होणारा ..अंधार

आपण म्हणजेच काळोख आणि काळोख म्हणजेच आपण
द्वैताला सहजी अद्वैत करून टाकणारा ..अंधार